2120 Zijn naam en afkomst:
Hij is de grootgeleerde, de hadieth-geleerde, Rabie’ bin Haadie bin Mohammed ‘Umayr Al-Madkhalie, van de bekende stam Al-Madaakhilah, van de plaats Djizaan, ten zuiden van het koninkrijk Saudi-Arabië.
Zijn geboorte:
Hij is geboren in het dorp Al-Djaraadiyyah, een klein dorpje ongeveer drie kilometer ten westen van de stad Ṣaamiṭah, het (dorp) is vandaag de dag verbonden aan de stad Ṣaamiṭah. Zijn geboorte vond plaats aan het einde van het jaar 1351[1] hidjri en zijn vader overleed ongeveer anderhalf jaar na zijn geboorte. Hij groeide en bloeide op bij zijn moeder T. Zij hield toezicht op hem en voedde hem op de beste manier op, leerde hem goede manieren waaronder waarachtigheid, loyaliteit en spoorde hem aan tot het gebed en bleef hem daarin aanmoedigen, met ook de toezicht van zijn oom op hem.
Zijn levensloop in het opdoen van kennis:
Toen de Shaykh de leeftijd van acht jaar bereikte sloot hij aan bij de kringen van kennis in zijn dorp, hij leerde daar lezen en schrijven, en één van degenen die hem leerden schrijven is de shaykh Shaybaan Al-‘Urayshi, de rechter Aḥmad bin Mohammed Djaabir Al-Madkhalie en Mohammed bin Ḥussayn Makki van de stad Sibyaa’. Hij reciteerde de Qor’aan bij de Shaykh Mohammed bin Mohammed Djaabir Al-Madkhalie, leerde van hem over de éénheid van Allaah en at-tadjwied[2], en hij leerde daarna op een school van ahlus sunnah in de stad Saamitah.
In de stad Ṣaamiṭah leerde hij van:
De fiqhgeleerde Naasir Khulūfah Ṭiyaash Mubaarikie V, de bekende geleerde die tot de grote studenten van de Shaykh Al-Qar’aawie V behoort. Hij studeerde bij hem (het boek) ‘Bulūgh al-Maraam’ en ‘Nuzhatu an-Nadhr’ van Ḥaafidh Ibn Ḥadjr V.
Vervolgens studeerde hij aan het kennisinstituut van Ṣaamiṭah, daar studeerde hij bij een aantal prominente geleerden waarvan de bekendste zonder twijfel shaykh Ḥaafidh bin Aḥmad Al-Ḥakamie V is, de welbekende grote geleerde. En zo ook bij zijn broer, de eerwaardige shaykh Mohammed bin Aḥmad Al-Ḥakamie, zo ook studeerde hij bij de grote ḥadieth-geleerde Aḥmad bin Yaḥya An-Nadjmi V, hij bestudeerde daar ook de geloofsovertuiging bij de grote geleerde Mohammed Amaan bin ‘Alie Al-Djaamie. Hij bestudeerde ook de islamitische wetgeving bij de shaykh, de fiqhgeleerde Mohammed Saghier Khumaysi (het boek) ‘Zaad Al-Mustaqni’ en daarnaast bij nog vele andere geleerden waar de shaykh de Arabische taal, literatuur, retorica, en kennis over poetische teksten leerde.
Aan het eind van het jaar 1380 hidjri studeerde hij af op het kennisinstituut van Ṣaamiṭah en in het begin van het jaar 1381 hidrji begon hij zijn studie aan de faculteit islamitisch recht te Riyaaḍ. Hij zette dit voort voor ongeveer anderhalve maand tot twee maanden. Vervolgens werd de Islamitische Universiteit in de stad van de Profeet H geopend, Hij verhuisde naar Al-Madienah en studeerde daar aan de Islamitische Universiteit aan de faculteit islamitisch recht, studeerde gedurende vier jaar en studeerde af in het jaar 1384 hidjri met cum laude.
De geleerden waar hij onder andere bij studeerde aan de Islamitische Universiteit (zijn):
- De edele grootgeleerde, de Mufti van het koninkrijk Saudi-Arabië, ‘Abdul-‘Aziez bin ‘Abdillaah bin Baaz V, hij studeerde bij hem (het boek) ‘Al-‘Aqiedah Al-Waasiṭiyyah’.
- De edele grootgeleerde, de ḥadieth-geleerde Mohammed Naaṣirudien Al-Albaani V, hij studeerde bij hem de overleveringen en ketens.
- De edele grootgeleerde ‘Abdul-Muḥsin Al-‘Abbaad, hij studeerde bij hem islamitisch recht (fiqh),voor drie jaar bestudeerde hij het boek ‘Bidayatul Mudjtahid’.
- De edele grootgeleerde, Ḥaafidh, de tafsier-geleerde, de ḥadieth-geleerde, de usūl-geleerde, de (arabische) taal-geleerde, de fiqh-geleerde Mohammed Al-Amien Ash-Shinqitie, auteur van het boek ‘Adwaa Al-Bayaan’, hij studeerde bij hem de tafsier de fundamenten van het islamitisch recht gedurende vier jaar.
- De geleerde Ṣaaliḥ Al-‘Iraqie, hij studeerde bij hem de (islamitische) geloofsovertuiging.
- De geleerde, de ḥadieth-geleerde ‘Abdul-Ghaffaar Ḥassan Al-Hindi, hij studeerde bij hem de overleveringen en termkunde in ḥadieth.
Na het afstuderen werkte hij voor een periode als leraar op een instituut aan de Islamitische Universiteit, vervolgens zette hij zijn studie voort in het hoger onderwijs[3] en behaalde hij zijn masterdiploma in ḥadieth op de universiteit al-Malik ‘Abdul-‘Aziez een afdeling in Makkah in het jaar 1397 hidjri met de welbekende scriptie; ‘Baynal imaamayn Muslim wa Ad-Daar Qutnie’. In het jaar 1400 hidjri behaalde hij ook zijn doctoraat aan de universiteit al-Malik ‘Abdul-‘Aziez met cumlaude met zijn onderzoek in het boek; ‘An-Nukat ‘alaa kitaab Ibn Aṣ-Ṣalaaḥ’, van Ḥaafidh Ibn Ḥadjr V. Vervolgens keerde hij weer terug naar de universiteit om daar als leraar te werken aan de faculteit van ḥadieth-wetenschappen., Hij gaf les in ḥadieth en haar verschillende wetenschappen en was een aantal keren hoofd van de afdeling As-Sunnah aan het hoger onderwijs. Hij heeft nu de titel van professor, moge Allaah hem doen genieten in gezondheid en goede gesteldheid voor zijn goede werken.
Zijn eigenschappen en etiquette:
De shaykh overtreft in zijn nederigheid tegenover zijn broeders, studenten en degenen die hem bezoeken, is nederig in zijn woningruimte, kledij en voertuig. Hij houdt niet van luxe , hij is ook altijd vrolijk, goedgezind , zij die bij hem zitten raken niet verveelt wanneer hij spreekt. Zijn zittingen zijn gevuld met het lezen van overleveringen en het waarschuwen tegen innovaties en de mensen van innovatie wat vaak plaatsvindt, op dusdanige wijze dat degene die hem ziet en hem niet kent en niet bij hem is zich verbeeld en denkt dat hij met niets anders bezig is dan dit. Hij houdt van de studenten van kennis van Ahlus-Sunnah, hij behandeld hen eervol, doet goed tegenover hen en helpt hen bij hun benodigdheden (met hun problemen) zo ver hij kan met zijn geld en zichzelf. Zijn huis is altijd open voor de studenten van kennis, zodanig dat er bijna geen dag is dat hij zijn ontbijt, lunch en avondeten alleen nuttigt. Hij vraagt naar zijn studenten indien ze afwezig zijn en hij is sympathiek tegenover hen. Hij behoort tot de jaloerse[4] uitnodigers naar de Qor’aan, Sunnah en de geloofsovertuiging van de vrome voorgangers.
Hij is gevuld met jaloersheid en vurigheid als het om de Qor’aan en Sunnah gaat, weinig zijn gelijk aan hem in deze tijd die (zodanig) de methodologie van de vrome voorgangers verdedigen als hem, dag en nacht, verborgen en openlijk en hij vreest daarin niemand buiten Allaah om.
Zijn boekwerken:
Het zijn er (en alle lof aan Allaah) veel, de shaykh heeft, wanneer het nodig was, vele hoofdstukken toegewijd aan het weerleggen van de mensen van innovaties en begeerten in deze tijd, waaronder zich veel verderfzaaiers en weinig goeddoeners bevinden. Tot zijn boeken behoren;
- Baynal imaamayn Muslim wa Ad-Daar Qutnie, een dik boek en een masterscriptie.
- An-Nukat ‘ala kitaab Ibn salaah’, tweedelig gedrukt, een doctoraatscriptie.
- Taḥqieq kitaab al-madgal ila as-sahieh.
- Taḥqieq kitaab At-tawassul wal waseelah.
- Manhadj al-anbiyaa fi ad-da’wah ilallaah fiehil ḥikmah wal ‘aql.
- Manhadj Ahlus-Sunnah fi naqd ar-ridjaal wal kutub wal tawaa’if.
- Taqsiemul ḥadieth ilaa Ṣaḥieḥ, ḥassan wa da’ief bayna waaqi’l muḥaddiethien wa mukhalataat al muta’asibien (weerlegging op Abdul-Fataaḥ Abū Ghiddah wa Mohammed ‘Awaamih).
- Kashf mawqif Al-Ghazaali min as-Sunnah wa ahlihaa.
- Ṣad ‘udwaan al-mulḥidien wa ḥukm al-isti’ana bi ghairil muslimien.
- Makaanatu Ahlul-Ḥadieth.
- Manhadj al-imaam Muslim fi tartieb Ṣaḥieḥihi.
- Ahlul-Ḥadieth hum at-taafi’atul manṣūrah an-naadjiyah (een conversatie met Salmaan Al-‘Awdah).
- Mudhakkira fil ḥadieth an-Nabawie.
- Adwaa’ islamiyyah ‘alaa ‘aqiedah Sayyid Quṭb wa fikarihi.
- Mataa’in Sayyid Quṭb fi asḥaabi rasūlillah H.
- Al-‘Awaasim mimmaa fi kutub Sayyid Quṭb min al-qawaaṣim.
- Al-Ḥaddul Faasil baynal Ḥaqq wal baaṭil (een conversatie met Bakr Abū Zayd).
- Mudjaazafaat al-Ḥaddaad.
- Al-Maḥadjal bayḍaa’ fie ḥimaya as-Sunnah al-ghiraa’.
- Djamaa’ah waaḥidah laa djaamaa’aat wa siraat waaḥid laa asharaat (een conversatie met Abdur-Raḥmaan ‘Abdul-Khaaliq).
- An-Naṣrul ‘Aziez ‘alaa ar-rad al-wadjiez.
- At-Ta’aṣub adh-dhamiem wa aathaaroehoe (omtrent Saalim Al-Adjmi).
- Bayaan fasaad al-mi’yaar (een conversatie met een dwalende verberger).
- At-Tankiel bimaa fi tawḍieḥil milibaari minal-Baaṭil’.
- Daḥḍu abaaṭiel Mūsaa Ad-Duwaysh.
- Izhaaq abaaṭiel ‘Abdul-Laṭief Baashmiel.
- Inqiḍaaḍ ash-Shuhūb as-Salafiyyah ‘ala awkaar ‘Adnaan Al-Khaliefah.
- An-Naṣieḥa hiyal mas’oeliyyah al-moeshtarikah fil ‘amal ad-da’awi.
- Al-Kitaab was-Sunnah atharuhumaa wa makaanatuhuma waḍ-ḍarurah ilayhima fi iqaamat at-ta’liem fi madaarisina (in het magazine van de Islamitische Universteit nummer 16).
- Ḥukmul Islaam fi man sabba rasūl Allaah H aw ṭa’na fi shamūl risaalatihi.
En de shaykh heeft naast de genoemde boeken nog meer boeken geschreven.
Wij vragen Allaah F om de shaykh bij te staan om zijn pad goed te vervullen en hem succes te schenken in datgene waar Hij F van houdt en Hem tevreden stelt, Hij is degene die hierover gaat en is De Machtige daarover.
[1] Voetnoot vertaler: Komt ongeveer overeen met 1931 christelijke jaartelling
[2] Voetnoot vertaler: Hij leerde hoe de Qor’aan correct dient te worden gereciteerd, met de verlengingen, samenvoegingen en andere daar aanverwante kennis.
[3] Hier wordt master en doctoraat bedoeld
[4] Voetnoot vertaler: Jaloers (niet op mensen maar) voor de religie, dat het verkeerd wordt begrepen en gemengd wordt met aanbiddingen waar de Profeet H niet mee is gekomen en soortgelijke zaken.