Een blijvende zoetheid

1925

Shaykh ‘Abdur-Razzaaq Ibn ‘Abdul-Muḥsin Al-Badr

Voorwaar, aanvankelijk kan aanbidding en het uit de buurt blijven van ongehoorzaamheid en zonden bitter zijn. Maar deze bitterheid is van korte duur en wordt opgevolgd door een permanente zoetheid die niet onderbroken wordt.

Het tonen van geduld van de dienaar met deze onderbroken bitterheid van het wereldse leven en zodoende de permanente zoetheid van het hiernamaals verkrijgt is beter voor hem dan het bezig zijn in dit leven met een bedrieglijke zoetheid en een genot dat zal vergaan welke wordt opgevolgd door een permanente droefenis en een blijvende bitterheid.

Het is aan de verstandige slaaf (dienaar) om deze kwestie goed te overpeinzen. Hij heeft hierin geduld nodig op de weg van gehoorzaamheid aan Allaah ﷻ. Op de Dag des Oordeels bestaat er geen vervanging van de beloning van de gehoorzaamheid. Tevens heeft de slaaf op deze weg geduld nodig met betrekking tot het uit de buurt blijven van zonden, de zonden waar op de Dag des Oordeels geen geduld bestaat voor haar bestraffing. En het feit dat de mens geen geduld toont op de gehoorzaamheid in dit leven en zijn best doet in het ongehoorzaam zijn om vervolgens terug te keren op de Dag des Oordeels met permanente droefenissen en met spijt wat niet van nut zal zijn is een uiterst grote schande en een enorm verlies.

Bron: www.al-badr.net/muqolat/5064
Vertaald door Yalçın Ünsal

DELEN